نقد و بررسی زبان فارسی از منظر شعر
با عرض سلام و ادب محضر شما دوستان گرامی
شعری برای نقد شما عزیزان سروده ام که سعی
نموده ام در آن تازه گی و تراوت هویدا باشد به
دلیل مخالفت بعضی از دوستان که چرا از واژه
های عهد قدیم در اشعارم بهره گرفته ام و اینکه
نهایتأ اشعارم قابل درک برای همگان نیست مانند
قصیده ی قبل.
تلاش کردم در غزلی که تقدیم خواهم کرد به قول
معروف به روز بسرایم غزل را در ذیل سخنانم
تقدیم می دارم و منتظر نقدهای شما خوبان
هستم.
در اینجا به چند نکته اشاره می کنم و در ادامه
مطلب این صفحه به فرهنگ لغت شاهنامه
فردوسی به همراه جستجوگر فرهنگ لغت
شاهنامه خواهم پرداخت.
همایون شجریان، من کجا باران کجا
دانلود رایگان:
بنام نامی الله جل جلاله
مقاله ی اندیشه های ژرف، من مبدع نیستم
قلم بردار و بنویس...
ما کتاب کهنه ای هستیم ، سرتا پا غلط
خواندنی ها را سراسر خوانده ایم امّا غلط
سال ها تدریس می کردم ، خطا را با خطا
سال ها تصحیح می کردم ، غلط را با غلط
بی خبر بودم ، دریغا از اصول الدین عشق
خط غلط، انشا غلط، دانش غلط، تقوی غلط
دین اگر این است، بی دینان زِ ما مؤمن ترند
این مسلمانی ست آخر !؟ لا غلط الّا غلط
روز اوّل درس مان دادند یک دنیا فریب
روز آخر ، مشق ما این بود، یک عُـقـبا غلط
گفتنی ها را یکایک هر چه باد و هر چه بود
شیخــنا فرمود ، امّا یا خطا شد یا غلط
گفتم از فرط غلط ها دفتر دل شد سیاه
گفت می دانم ، غلط داریم آخر تا غلط !
روی هر سطری که خواندیم از کتاب سرنوشت
دیده ی من یک غلط می دید و او ، صدها غلط
یا رب از تو مغفرت زیباست از ما اعتراف
یا رب از تو مرحمت می زیبد و از ما غلط
شاعر:
*علیرضا قزوه*